Sassifrago(-rufo)
Saxifraga aspera
Saxifragaceae
Autre noum : Sassifrajo.
Nom en français : Saxifrage rude.
Descripcioun :Aquesto sassifrago fai de coulounìo pulèu grando e desseparado sus li roucas e li tepiero roucaiouso e séusouso de mountagno. Flouris à la primo e l'estiéu emé de flour blanco dóu couor jaune. Se recounèis subretout bonodi si fueio en lanço cuberto de pichot pougnoun (fotò).
Usanço :Couneissèn pas d'usanço particuliero pèr aquelo planto. Escriéure au site se n'en sabès mai.
Port : Pichoto planto lignouso
Taio : 8 à 25 cm
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Saxifraga
Famiho : Saxifragaceae
Ordre : Saxifragales
Coulour de la flour :
Blanco Jauno
Petalo : 5
Ø (o loungour) flour : 0,5 à 0,8 cm
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Si
Autour basso e auto : 1000 à 2200 m
Aparado : Noun
Jun à avoust
Liò : Roucas
- Esboudèu
- Tepiero roucaiouso
Estànci : Mountagnard à Subaupen
Couroulougi : Ouroufito-Sud-Ouèst-Éuroupenco
Ref. sc. : Saxifraga aspera L., 1753
Amarun-frisa
Lathyrus aphaca
Fabaceae Leguminosae
Autre noum : Miraiolo.
Noms en français : Gesse aphaca, Gesse sans feuilles.
Descripcioun :L'amarun-frisa es uno jaisso de l'an que se recounèis eisadamen emé sis estipulo que dounon d'èr à de fueio óupousado que porton uno vediho. La flour, jauno, es en generau souleto, pourtado pèr un pecou de 2 à 6 cm.
Usanço :Fai un bon fourrage pèr li bèsti. Ramentan qu'èi pas counseia de manja li grano, que soun empouisounanto e dounon uno malautié néuroulougico, lou latirisme (presènci d'ODAP).
Port : Erbo
Taio : Pancaro entresigna
Fueio : ges
Tipe bioulougico : Teroufite
Cicle bioulougico : Planto de l'an
Gènre : Lathyrus
Famiho : Fabaceae
Famiho classico : Leguminosae
Ordre : Fabales
Coulour de la flour :
Jauno
Petalo : irreguliero
Ø (o loungour) flour : Pancaro entresigna
Flourido : Printèms
Sòu : Ca
Autour basso e auto :
Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Liò : Champ
- Roucaio
- Colo
Estànci : Termoumediterran à Subremediterran
Couroulougi :
Pancaro entresigna
Ref. sc. : Lathyrus aphaca L., 1753